Ծույլ մեղուն
Յանա Հովսեփյան
Կա- չկա մի Ծույլ մեղու: Նա շա՜տ-շա՜տ ծույլ է: Նա 9 տարեկան է, սովորում է չորորդ դասարանում: Նրա ընկերը նույնպես ծույլ է: Նա 8 տարեկան է, սովորում է երրորդ դասարանում: Մի անգամ նրանք իրար հետ խաղում են: Նրանց մայրիկները կանչում են տուն, որպիսզի տնային առաջադրանքները պատրաստեն:
Ասացին նրանց մայրիկները.
_Բալես ժամանակն է դասերը անելու:
_Ոչ մայրիկ մենք ուզում ենք միքիչ էլ խաղալ:_ Ասացին մեղուները:
Եվ մայրիկները թողեցին մի փոքր էլ խաղան: Երբ որ նրանք բարձրացան տուն սկսեցին նվնվալ դիտավորյալ, որպեսզի դաս չանեն:
_Մայրիկ ես շատ հոգնաց եմ, ուզում եմ վաղը դասերս անել:
_Ո՛չ, դու պիտի այսօր անպայման պատրաստես քո դասերը:
Իսկ, երբ նրանք մեծացան, նեկտար հավաքել չէին կարեղանում, որովհետև ծուլացել և չէին սովորել: Եվ իրենց մայրերը եկան, որ իրանց սարքած մեղրը համտեսեն տեսան, որ նրանք իրենց համար պարկած հանստանում են: Եվ իրենց մայրերը իրենց ջարդը տվեցին:
Ասացին իրենց մայրերը.
_Ա՛խ, դուք ծույլ մեղուներ, ցույց կտանք մենք ձեզ հանգստանալը որն է:
_Մայրիկ բայց մենք չենք ուզում աշխատել:
_Ո՛չ, դուք պետք է անպայման մեղր պատրաստեք:
Եվ նրանք չարչարվելով սկսեցին մեղր սարքել: Բա՜յց երբ մայրիկները գնացին նրանք նորից պարկեցին, որ հանգստանան:
Եվ նորից իրենց մայրիկները եկան և տեսան, որ նրանք նորից պարկած հանգստանում են: Եվ այս անգամ լա՜վ սեվը տվեցին և մեղուները վախից փախան: